Mijn droom

Mijn droom...

Ik had eigenlijk nooit eerder een droom gehad. Ik dwaalde maar wat door het leven zonder een doel. Er werd gezegd dat ik niet ver zou komen met mijn LVB, dat ik me daar geen zorgen over hoefde te maken en dat er niet veel meer dan een goede dagbesteding er voor mijn toekomst in zat. Dat geloofde ik, natuurlijk was ik wel heel teleurgesteld maar ik geloofde zelf ook niet dat ik veel zou kunnen bereiken.

Na 5 jaar van mijn dagbesteding naar huis en andersom gegaan te hebben was ik eindelijk klaar om een nieuwe stap te zetten. De eerste grote stap naar mijn droom, de eerste stap die mijn toekomst zou veranderen.

Ik had een nieuwe werkplek!! Natuurlijk was dit ook een dagbesteding, maar dit was anders. Ik kon eindelijk los gaan met mijn kledingstijl, er was wat meer vrijheid en het allerbelangrijkste; ik had het gevoel dat ik eindelijk iets nuttigs deed met mijn leven.

Er werd in mij geloofd, mensen zagen eindelijk dat er veel meer in mij zat. Ik groeide en groeide, en ik kreeg er een tweede baan bij!! En toen begon het, het begin van mijn droom..

Ik leerde dat ik mijn beperking kon gebruiken om andere mensen met een beperking te kunnen helpen. Om een stem te zijn voor mensen die dat zelf niet of niet makkelijk kunnen. Een advocaat, strijdend om het leven makkelijker en toegankelijker te maken. Zodat niemand zich niet gehoord, niet serieus genomen en niet aan de kant geschoven voelt.

Dat is mijn droom. Een stem, een advocaat zijn voor mensen zoals ik, voor mensen met alle soorten beperkingen; Fysiek, chronisch of (L)vb. voor iedereen die het nodig heeft.

Ik wil daarvoor naar school, meer leren, meer groeien, alles doen wat ik kan. Maar ook genieten van het feit ik een droom heb, een doel voor de toekomst. Genieten van het werken áán mijn droom.

Ook al weten we niet hoe lang we nog leven, hoe de staat van de wereld gaat zijn, of mijn beperkingen niet ineens achteruit gaan en of ik mijn droom wel echt waar kan maken.. Het hebben van een droom, een plan voor de toekomst, is al meer dan dat ik ooit had mogen dromen.

Geschreven door Ani Baykal